Korfoù dieub,

douaroù boutin

En un endro gwez gouez ha glas,
En em reiñ a ra ar c'horf, frank ha sioulaat.
Hep artifis, hep maskl, ha hep distro,
Les Bruyères d'Arvor a ginnig deoc'h un distro gwirion.

Doujet ouzh ar boudoù, ouzh ar gwez hag ouzh an douar,
Lidañ a ra ar vuhez en he stumm simplañ.
Refinet en e stummoù hag e mennozhioù,
Pediñ a ra ar peoc'h hag ar gwir liamm.


Konvivial eo kan ar mintinvezhioù sioul,
Lec'h ma rannomp ur frouezh, ur sell, un tamm skoazell.
Madelezhus eo ar jestr, ar ger, ar sioulder,
Pep bezañs a zeu da vezañ un testeni dous.


Enklozet eo al lec'h, hep tron ??na harzoû.
Pep korf a zo reizh, pep kroc'hen a zo sklaer.
Gwir eo ar mare, hep ezhomm da zont war wel.
Bevañ a reer evitañ e-unan, hep rankout soublañ.

Ar bed a zo skiantel, an avel war ar c'hroc'hen noazh,
Ar gouloù o tañsal, ar skeudoù a entan.
Dic'houestlet e vez gwriziennet ar pazenn war an hent
Ha kerzhout a reomp skañv, hep bagaj ha hep harz.

Anavezet eo ar c'hoarzhadeg a red etre an teltennoù,
Ar vugale a c'hoari, an deizioù gorrek.
Ar c'hengred eo ar galon, prest da stekiñ,
Er bed etikel, simpl ha denel-mañ.


Harmonius eo kan ar follennoù gouel,
Lec'h ma vez mesket an intim gant an natur diskred.
Barzhoniel eo an anal, ar glizh war al lien,
An oabl hag a zigor, hep mogerioù ha hep stered.


An aer, ar c'hoad, an heol a zo nerzhus.
Pep elfenn a zeu da vezañ un dihun dous.
Gouzañvus eo al lec'h, hep selloù barn.
Bevañ a reomp en unvaniezh, hep aon ha hep drama.

Gouez, dic'hortoz, met biskoazh en e-unan,
Ur bed eo an douar-mañ, un anal aer fresk, ur sklêrijenn.
Ul lec'h dieubiñ, e-lec'h ma tistroomp ennomp hon-unan,
Hag e-lec'h ma teuomp da vezañ gwez, natur ha levenez.